ART, THEATRE, THE MISSING ESSENCE…
Khun Pichet Klunchun, an actor of Thai dance performing art who support and preserve on Thai culture, shares with DIN on his attitude and vision.
What is your inspiration on dance performing art? Actually, I have no inspiration. It is how to find
a space of myself for calm down or something that
I trust in. When people asked about inspiration,
almost children said “I want to be Prime Minister”
or “I want to be an athlete” that because they have
an idol who makes them an inspiration. But Thai
dance performing art has nobody.
In your opinion, which direction does the evolution of Thai dance performing art goes? We just move to the “Shell” or an element of Art, not “Essence”. Since the kingship of Rama VI until now, performing art was not created as the great. Almost performing art is rearranged or reproduced from the past by changing the costume or using lighting design. But we have never supported to the knowledge of dance performing art or an ability of dancer. We focus on marketing than refining the spirit.
What are the good characteristics of the theatre? There are many factors to depend on type of the theatre such as Classical Theatre or Contently Theatre or Musical Theatre. There are particularly requirements with different functions in different design. In my opinion, the good theatre should have as following;
1. The theatre should separate from chaotic area. It should locate on suburban area, to prepare the audience’s feeling before the performance. 2. The theatre should have chilled space or function area for the audience to calm down. 3. The foyer should be spacious area. 4. The interior design is prepared which design that depending on the performance and the show such as Classic Theatre has a highly stage and Contently Theatre has a lowly stage. 5. The theatre should have a rehearsal room, a dressing room, an actor room, a restroom with facilities. 6. The interior should have an excellent sound system, excellent lighting design with control room.
Finally, I implore that you asked for all requirements such as free drink, free transports, free medical care, free education, etc. and another you should ask for the “Art” to be a heritage for your children. We should have at least 4 theatres in Thailand, which are built by Thai Government. There should collect a lot of arts, where our children learning and refining their spirits.
“ศิลปะ” กับโรงละคร “แก่นแท้” ที่ขาดหายไป...
วันนี้ทีมงาน DIN ได้มีโอกาสพูดคุยกับ “ตัวจริง” ของวงการนาฏศิลป์ไทยท่านหนึ่ง คุณพิเชษฐ์ กลั่นชื่น ได้มาสัมผัสอีกแง่มุมหนึ่งของนักแสดง นักอนุรักษ์วัฒนธรรมไทย ที่มีต่อโรงละครในปัจจุบัน ขอบอกว่าเป็นแง่คิดที่เราควรจะหันมาฉุกคิดเพื่อสร้างสรรค์ศิลปะของไทยให้เจริญก้าวหน้ากันต่อไป
อะไรคือแรงบันดาลใจที่ทำให้คุณพิเชษฐ์หลงใหลการแสดงนาฏศิลป์มาตั้งแต่เด็กๆ? จริงๆ ไม่มีแรงบันดาลใจ แต่เป็นเรื่องของการหาพื้นที่ให้กับตัวเองเพื่อให้ตัวเองได้ไปสงบสติอารมณ์หรือมีที่ยึดเหนี่ยว ปกติเวลาเราถามว่ามีแรงบันดาลใจอะไร เด็กส่วนใหญ่มักจะบอกว่าอยากเป็นนายกอยากเป็นนักกีฬา เพราะเขามีตัวอย่าง “ศิลปะ” กับโรงละคร “แก่นแท้” ที่ขาดหายไป...มีบุคคลที่สร้างแรงบันดาลใจ หรือสร้างความฝันให้เห็นเป็นรูปธรรม แต่ว่านาฏศิลป์ไทยในประเทศไทยยังไม่มีบุคคลคนนั้น
วิวัฒนาการทางศิลปะของไทยจะขับเคลื่อนไปในทิศทางใด? เราขับเคลื่อนไปในทิศทางของ “เปลือก” หรือองค์ประกอบของศิลปะมากกว่า “เนื้อแท้” ของงานศิลปะ ตั้งแต่หลังสมัยรัชกาลที่ 6 ศิลปะไม่ได้ถูกสร้างเป็นชิ้นงานที่เป็นงานแบบใหญ่ๆ อีก ปัจจุบันงานส่วนใหญ่มากกว่า 80% หรือ 90% เป็นงานที่ถูกสร้างเอาไว้เดิม แล้วนำมาปัดฝุ่นหรือนำมาเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ เอาแสงสมัยใหม่เข้าไปใช้ แต่ตัวองค์ความรู้ทางด้านศิลปะเอง คุณภาพของนักเต้น หรือการสร้างนักเต้นอาชีพกลับไม่เคยมี แล้วก็มุ่งเน้นไปในเชิงของการตลาดมากกว่าเพื่อที่จะขัดเกลาหรือเพื่อให้เกิดทัศนคติ ความคิด หรือจิตวิญญาณที่หลุดพ้นมากขึ้น
โรงละครที่ดีต้องมีคุณสมบัติอะไรบ้าง? มีปัจจัยหลายปัจจัยขึ้นอยู่กับว่าโรงละครนั้นเป็น Classic Theatre เป็น Contently Theatre เป็น Musical หรือว่าเป็นอะไร คือตัวมันเองก็มีพฤติกรรมที่ต่างกัน เวลาเราพูดถึงโรงละคร อย่างเช่น โรงนี้ใช้สำหรับ Dance มันเป็นอีกประเภทหนึ่ง ถ้าโรงนี้ใช้กับ Musical ก็อีกประเภทหนึ่ง ถ้าโรงนี้ใช้กับละครมันก็เป็นโรงละครที่ต้องมีอะไรบางอย่างเฉพาะ แต่ถ้าถามผมโดยสรุปโรงละครที่ดีจะต้องมีคุณสมบัติเหล่านี้รวมกัน คือ
1. โรงละครควรจะต้องถูกแยกตัวออกจากพื้นที่ที่มันมีความสับสนวุ่นวายในระดับหนึ่ง และไม่ควรเป็นใจกลางเมืองนักเพราะว่าการแยกพื้นที่ของโรงละครไปอยู่ในที่ที่ห่างนิดหนึ่ง แต่ไม่ใช่ไกลเกินไปก็เพื่อที่จะเตรียมพร้อมคนดูให้ตัดขาดจากอารมณ์และความรู้สึกที่มีความวุ่นวายในเมืองหรือในสังคม นี่คือสิ่งสำคัญ 2. พื้นที่ของโรงละครต้องให้ความรู้สึกสบายๆ โรงละครต้องมี Function สำหรับผู้ชมในการที่จะนั่ง หรือว่าใช้พื้นที่ในการทำกิจกรรมหรือสงบสติอารมณ์ได้ 3. ทางเข้าก่อนที่จะเข้าไปสู่โรงละครต้องมีขนาดกว้างหรือใหญ่พอสมควรเพื่อให้คนดูได้รู้สึกปลอดโปร่ง 4. ข้างในโรงละคร พฤติกรรมของการแสดงที่อยู่ข้างในจะเป็นตัวกำหนด อย่างเช่น ถ้ามันเป็นงานแบบ ประเพณี เวทีต้องสูง ถ้ามันเป็น Contently Theatre เวทีมันต้องต่ำ เป็นต้น 5. โรงละครต้องมีห้องแต่งตัว ต้องมีที่พักนักแสดง มีห้องซ้อมอยู่ข้างหลังติดต่อกัน ต้องมีห้องน้ำ มีเครื่องอำนวยความสะดวกทุกอย่างหมด 6. ภายในต้องมีระบบของเสียงที่ดีมาก ระบบการปรับเปลี่ยนแสงที่เป็นบาร์ไฟที่สมบูรณ์แบบมาก มีห้อง ควบคุม มีระบบหนีไฟ เป็นต้น ทุกอย่างต้องสมบูรณ์
สุดท้ายนี้อยากฝากอะไรถึงผู้อ่านบ้าง? สิ่งที่ผมอยากจะฝากถึงผู้อ่าน คือ ท่านเรียกร้องในทุกๆ เรื่องมาหมดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของน้ำฟรี, รถไฟฟรี, รักษาพยาบาลฟรี, การศึกษาฟรี โน่นนี่ฟรี อีกอย่างหนึ่งที่ท่านต้องเรียกร้อง คือเรียกร้องให้งานศิลปะเป็นสวัสดิการของสังคมให้กับลูกหลานท่านให้ได้ เพราะว่าไม่เช่นนั้นแล้วเสาร์อาทิตย์ลูกหลานท่านจะไปตายอยู่ในห้างสรรพสินค้า เราต้องมีโรงละครอย่างน้อย 4 โรงละครอยู่ในประเทศไทย ที่เป็นโรงละครที่ถูกสร้างโดยรัฐบาล และมีงานศิลปะในทุกวันศุกร์เสาร์อาทิตย์ เพื่อให้ลูกหลานเราได้เข้าไปดู แล้วเก็บค่าบัตรเข้าชมในราคาถูกๆ เราต้องเรียกร้องให้ศิลปะเป็นสวัสดิการของสังคม เพราะศิลปะเป็นส่วนหนึ่งที่จะขัดเกลาจิตใจของเยาวชนให้อ่อนโยนยิ่งขึ้น
Source: VOL 02 ISSUE 02 APR / MAY 2013
